Fundatorem świątyni był kanonik gnieźnieński i poznański, Piotr Spinek, wraz z dwoma braćmi. Budowa miała miejsce w 1462 r. .W tym samym roku na mocy dekretu Kazimierza Jagiellończyka Będków uzyskał prawa miejskie. Wydarzenia te zostały upamiętnione tablicą erekcyjną wmurowaną w południową ścianę kościoła. Do r. 1521 kościół pełnił funkcję filialną dla parafii w Rososze. Od l. 70-tych XVIII w. nosi miano Sanktuarium z powodu kultu słynącego cudami obrazu ukazującego Matkę Bożą Będkowską. Znacząca przebudowa obiektu nastąpiła w II poł. XVIII w. Wzniesiono wówczas kaplicę pw. Pana Jezusa, wymieniono zawalone wcześniej sklepienia, przedłużono kruchtę a także przepruto ściany w części południowej, tworząc arkady. Można przypuszczać, że prace te opłacił nowy właściciel Będkowa- biskup Jan Dębowski. Po roku 1783 wzniesiono wieżę. w XIX w. i w 1914 r. kościół restaurowano. We wnętrzu uwagę przykuwają przede wszystkim elementy wyposażenia, takie jak gotycka chrzcielnica (XV w.?), ołtarz główny z 2 p. XVIII w. a w nim obraz MB Będkowskiej z dzieciątkiem (XV w.), uznany od XVIII w. za cudowny. Źródło: