Autostradę przechodzącą pod Wrocławiem zaczęto budować w 1934 roku. Miała łączyć Saarbrucken - Karlsruhe - Moguncję - Fuldę - Erfurt - Drezno - Legnicę - Wrocław - Opole - Bytom. Pierwszy odcinek na którym rozpoczęto w 1934 roku pracę to Legnica - Wrocław. Pracami kierowało powołane we Wrocławiu Główne Kierownictwo Budowy. Otwarcie nastąpiło 27 września 1936 r. o godz.11. Gości proszono o zajmowanie miejsc już o godz. 9.30. Pierwszy przejazd na odcinku 30 km w kierunku Wrocław-Legnica odbył się z dopuszczalną prędkością 50 km/h.Pierwsze odcinki oddane do użytku: Krzywa – Legnica (20,5 km), Legnica – Bielany Wrocławskie (70,8 km) oraz odcinek Gliwice – Bytom (12 km), łącznie 103,3 km.

Po roku 17 października 1937 r. oddano do użytku część Golnice – Krzyżowa – Krzywa (17 km, obecnie A18 i A4). Do 1945 roku zbudowano także odcinki jednojezdniowe Wrocław (Bielany Wrocławskie) – Brzeg (Owczary) i Ujazd (Nogowczyce) – Gliwice. Odcinek Owczary – Nogowczyce był w budowie, ale nie został ukończony. Prowadzono też prace na odcinku Zgorzelec – Bolesławiec. Pozostałości prac ziemnych i nawet ukończone wiadukty były gdzieniegdzie widoczne na tym odcinku aż do 2007, kiedy rozpoczęto budowę nowoczesnej autostrady dokładnie na szlaku niemieckiej.

Kilometraż węzłów i pozostałych obiektów inżynieryjnych został podany w polach adresowych obiektów.