Ważnym impulsem dla rozwoju miejscowości i do sprawniejszego wykorzystania okolicznych bogactw naturalnych było doprowadzenie linii kolejowej w 1888 roku, która poprawiła w sposób zasadniczy warunki transportu wydobywanych i przetwarzanych surowców. Gracze z wolna stały się miejscowością przemysłową, co w typowo rolniczej prowincji nie występowało zbyt często. Przyczynił się do tego rzutki przedsiębiorca z Gliwic, dzierżawca kamieniołomu w Molestowicach, Erhard Zernik, który przez długie lata prowadził firmę Zakłady Bazaltu i Tłucznia Zernik-Gracze Basalt- und Schotterwerke Zernik-Graase. Później, obok zakładu tłucznia, przy stacji kolejowej w Graczach założono Hydraulit AG., mały zakład, w którym z bazaltowego miału i smoły produkowano materiał do budowy nawierzchni dróg. W 1939 roku zakład ten wraz z kamieniołomem przejęła firma Loesch & Co. z Opola. W tych czasach załoga kamieniołomu liczyła ok. 400 osób. Ze stacji kolejowej w Graczach wywożono codziennie nawet do 100 wagonów kolejowych tłucznia i różnych innych surowców skalnych. Roczna produkcja sięgała 400 000 ton. Za: