Kościół p.w. Świętej Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy z ok. 1500 r. Zbudowany z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego Andrzeja Róży Boryszewskiego. Dobudowa murowanej zakrystii w k. XVII w. Restaurowany w 1794, 1809 i 1856 r. Rozbudowany o kruchtę od frontu w 1914 r. Remontowany w 1922, 1949 i 1981 r. – nowy wystrój wnętrza.
Drewniany kościół trójnawowy, konstrukcji zrębowej. Orientowany, zaliczany do odmiany późnośredniowiecznego kościoła mazowieckiego. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną murowaną zakrystią. Duża kruchta od frontu i druga mniejsza z boku nawy. Stromy dach jednokalenicowy, kryty gontem, tworzący wydatny okap nad prezbiterium. Na kalenicy ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę z blaszanym hełmem i latarnią. Wnętrze podzielone dwoma rzędami kolumn. Płaski strop wspólny dla nawy i prezbiterium. Chór muzyczny wsparty na trzech kolumnach i jednym słupie o prostej linii parapetu z organami z XVIII w. Belka tęczowa z krucyfiksem. Ołtarz główny barokowy. Dwa ołtarze boczne z XVII w. Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowo – ramowej z k. XVIII w. Zbudowana na planie prostokąta i kryta dachem dwuspadowym. Plebania murowana z ok. 1920 r. Ogrodzenie drewniane z murowanymi słupami.
Za Wikipedią